Jan Walstra reed met zijn vrachtwagen door heel Europa, meestal bevracht met aardappelen. De laatste tijd zat hij vaak met tranen achter het stuur. Die kwamen niet van zijn echtscheiding, want die was alweer 7 jaar geleden. Het was de nasleep ervan die hem boven het hoofd was gegroeid. Jan had een alimentatieschuld van 28.000 euro aan zijn ex opgebouwd. Hij was bang dat er beslag gelegd zou worden op zijn huis. Eenmaal weer thuis belde Jan met de Soresdienst.
Dat was in 2019. Trots vertelde Jan ons dat het hem bij de scheiding was gelukt om in het gezamenlijke huis te blijven wonen. Daartegenover stond wel een forse alimentatie, van 650 euro per maand. Met zijn inkomen was dat veel te veel. Wat Jan betreft was er maar één oplossing mogelijk: de alimentatie moest omlaag. Zijn advocaat probeerde dat al jaren, maar steeds zonder succes.
Volgens ons was er iets anders aan de hand. Het huis waar Jan in woonde, stond nog altijd op hun beider naam. Jan had zijn ex nooit uitgekocht. De overwaarde op het huis verhinderde bovendien dat Jan de schuldsanering in kon. Het échte probleem werd steeds duidelijker: Jan was na de echtscheiding verder blijven leven alsof er niets was gebeurd. Ondertussen was de alimentatierekening opgelopen tot 29.500 euro.
Toch zat Jan niet stil. Hij had geregeld dat hij geld kon lenen bij kennissen om een betalingsvoorstel te doen. Zijn ex ging akkoord met een lagere afkoop, onder de voorwaarde dat hij het huis zou verkopen. Dat gunde Jan haar niet. Jaren gingen voorbij, Jan bleef plannetjes verzinnen. Hij belde geregeld met ons. Ons advies bleef onveranderd: verkoop het huis.
Onlangs kregen we weer bericht van Jan: hij had het huis verkocht, en was bij zijn nieuwe vriendin ingetrokken. Het lange wachten had één voordeel gehad: de overwaarde was hoger dan ooit. Ook was de maandelijkse alimentatie omlaag gegaan, naar 150 euro per maand. Jan kan zijn schuld aan zijn ex eindelijk aflossen en de lopende verplichtingen nu echt nakomen. Jan is klaar voor de volgende stap.
Al die tijd konden wij als Soresdienst weinig meer doen dan adviseren het huis te verkopen. Voor Jan duurde het 4 jaar om die draai te kunnen maken. Toch was het contact met Jan prettig; hij op zijn beurt waardeerde het dat we er altijd waren om naar hem te luisteren. Volgens Jan heeft de Soresdienst hem hierdoor over het dode punt heen geholpen.
Naast afscheid van Jan nemen we als Soresdienst ook afscheid van de cliëntcoach die Jan al die jaren begeleidde: Nico van Bergeijk. Na 10 jaar Soresdienst gaat Nico met pensioen. In die periode heeft Nico honderden mensen zoals Jan met raad en daad bijgestaan, en over het dode punt heen geholpen. Op zijn geheel eigen wijze: soms met geduld, soms ook met wat ongeduld. We gaan Nico ontzettend missen. Voor opvolging is al gezorgd. Want de Soresdienst gaat door!